Atoomcup 28 maart Scheveningen

Zelflerend en Zelfcorrigerend – Devil is in the details – Atoomcup 28 maart Scheveningen

Met een zwaar weekeinde wind en storm in het vooruitzicht was er reeds besloten dat zondag niet gevaren zou worden. Zaterdag dus met de hele crew rond acht uur op de steiger, de boot en aan de koffie. Genua 3 even nalopen en plakken. Nieuwe navigatie-pc aansluiten. AIS antenne met de fohn in krimpfolie verpakken. Zeilen er op. Veel zin in – de zaterdag wel varen en hopelijk twee of drie wedstrijden voor de Atoomcup en de laatste serie van de IJspegel.

Half tien steken we de Noordzee op om even in te slingeren en de trim te zetten. Alles loopt, mast nog even wat strakker in de teugels. Het bootje loopt! Melden  bij het startschip en nog even wat eten waar de wind al een stabiele 20 knotsen heeft en de golven niet te hoog. Groep 1 gaat de startprocedure in, wij hebben de timer lopen en….. oops de bovenste zeillat blijkt er uit gevlogen. 6 minuten voor de start strijken we de boel en proberen een andere lat te vinden. Helaas! Weer omhoog met de zeilen want op 4 minuten moet de motor uit zijn. Dat lukt en we varen richting startlijn, improviseren en schatten de boel in en woilah! We komen nog best goed uit de start. Ingeschat tweede en dat is ook zo als we besluiten overstag te gaan en de Griel nog voor ons zit.

Iets boven en op de achtersteven van de Griel, die favoriet zijn voor de overall IJspegel, varen we op de bovenboei aan. Drie rondjes te gaan, dus genoeg wedstrijd over om nog met de Griel de slag aan te gaan. De rest van het veld ligt al een aardig stuk achter op ons beiden. Dan gaat in Murphy’s wetmatigheden alles mis. Om de boei blijkt de ophaler van de boom om de verstaging te zitten. Dus het duurt lang voordat we de spi hebben staan. Griel is naar stuurboord gegepen en heeft ‘m eerder staan. Gewoon doorgaan. Spi staat, gijpen naar stuurboord en hoog bezeild op de benedenboei aan met zo’n 23 knotsen wind. Genua omhoog en klaar voor een loefdrop. Murphy 2! De bek van de Spi-boom gaat niet open! Trip-Trip-Trip …. Echt niet open. Met de stroom mee raas je dan als een dolle op en eventueel langs de onderboei. Het laatste dus! Met man en macht wordt aan de boom en de bek gewerkt – tevergeefs. We komen ruim onder boei als we de spi weg hebben en inmiddels is vrijwel het hele veld ons gepasseerd.

Hoe belangrijk is het dat een simpel palletje met trekkoord aan de spi-boom haar werkt altijd doet? Het palletje was dwars verbogen en dwars voor de spibek gebogen. Of hadden we nog iets anders kunnen doen en daar mee de race redden?

In ieder geval zeil je dan binnen no time achteraan in een tijdsbestek van 5 minuten – zo gaat dat. De rest van de race hebben we wel weer veel boten ingehaald in de twee rondjes die over waren. Hebben we verder met plezier de spi gehesen, gestreken en gijpjes mee gemaakt. En natuurlijk veel gezelligheid aan boord omdat iedereen al weet dat je gezien bent als zoiets gebeurt.

Zelflerend – Zelfcorrigerend – Wat kan je nu nog doen in zo’n situatie? Allereerste les is dat je materiaal altijd tip-top moet zijn – check en dubbelcheck. Zeker als het hard waait. Als je dan over stuurboord aan komt zeilen op de boei voor een ronding met het zeil al over stuurboord en de boom wil niet los. We hadden een loefdrop in de planning. Eigenlijk is dan de enige oplossing, of resterende optie dat je direct als je beseft dat de boom niet wil besluit om over te gaan tot een lij-drop! Voordat je bij de boei bent. Alle pogingen de boom op te lossen met stroom mee kosten te veel tijd. Dat is de wijze les hier. Als je beseft dat de boom vast zit, echt vast – zoek dan ook naar plan B. Is er een mogelijkheid…. ? Dat hebben we nu geleerd en hopelijk komen we daar als dit nog een keer gebeurt zelfcorrigerend met de hele crew in 1x op zonder dat we van achteren moeten roepen of iets dergelijks. Überhaupt kansloos met zo’n wind – voordek hoort het niet als ze al druk zijn met de boom en de wind om je hoofd raast. Nadat je dan zo’n misser hersteld is het ook zaak om eerst zo snel mogelijk vol het kruisrak te hervatten – trim, hoogte en snelheid. Opruimen komt daarna pas. De concurrentie vaart immers vol door !

We hebben dus genoeg stof om van te leren en in de toekomst sneller te corrigeren en zo minder te verliezen. Mooie sport blijft dit – als er wat dramatisch misgaat dan is de vraag hoe snel los je dit als team op. Elke wedstrijd leer je weer iets nieuws en bespreek je met de crew na de race wat er goed was en beter kan.  Vandaag een zesde plek – overall in de IJspegel een tweede plek in het klassement.

De IJspegel 2014-2015 was hier weer een super gelegenheid om de winter door te varen, te blijven varen en te leren. Veel schepen uit de ORC vloot zijn er bij gekomen en maken aanzienlijke stappen. De ORC-2 wordt steeds spannender in de kop. De Griel heeft heel mooi bewezen het meest constante klassement te varen in meerdere races met verschillende condities. Terecht winnaar van deze IJspegel en van harte gegund ! De Ruimte tikt een mooie derde plek aan en is het komend seizoen geducht kandidaat voor podiumplekken! Ook een aantal winterbergingsschepen hebben nieuwe spulletjes en al aangekondigd scherp aan de meet te verschijnen in 2015. Veel moois onder de huik dus!

Wij gaan nu, zo snel als het weer het toelaat, de boot naar Stellendam varen voor enerzijds onderhoud aan het onderwaterschip dat zo kaal als een neet is, anderzijds om dan met de Van Uden Regatta een frisse start te maken voor het zomerseizoen 2015!

YIGAAAGH !

Advertisement